Արմինֆո. Տվյալ որոշակի փուլում Հայաստանում իշխանափոխության հավանականությունը բացառվում է։ Այն կարող է ի հայտ գալ միայն նոր քաղաքական ուժի ձևավորման դեպքում, որը կարողանա հորիզոնական հարաբերություններ ձևավորել իշխանության հետ ՝ ձեռք բերելով հասարակության վստահությունը։ ԱրմԻնֆո-ին նման կարծիք է հայտնել քաղաքագետ Ստեփան Դանիելյանը։
"Գործող խորհրդարանական ընդդիմությունը մասնատված է։ "Հայաստան" եւ "Պատիվ ունեմ" խմբակցությունների միջեւ հակասություններ կան մի շարք հարցերի շուրջ։ Ընդդիմության ճամբարում կան ներքաղաքական իրողությունների միանգամայն հակադիր տեսլականներով կուսակցություններ։ Ի թիվս այլ հանգամանքների, նման իրադրությունը պայմանավորված է ընդդիմությունում կառավարման տարբեր կենտրոնների առկայությամբ, որոնք իրավիճակը տարբեր կերպ են գնահատում և, համապատասխանաբար, տարբեր քաղաքականություն են իրականացնում", - կարծում է նա։
Այս լույսի ներքո՝ քաղաքագետը բոլորովին չի բացառում, որ, օրինակ, հենց նույն Հայաստանի և Թուրքիայի միջև հարաբերությունների կարգավորման գործընթացում միանգամայն կարող են տեղի ունենալ իրադարձություններ, որոնց համար ընդդիմությունը բոլորովին պատրաստ չէ պատասխանատվություն ստանձնել: Համապատասխանաբար, նա սպասում է այդ գործընթացների ավարտին՝ գործող իշխանության ձեռքով, եւ միայն դրանից հետո մտադիր է սկսել գործել երկրում իշխանափոխություն իրականացնելու նպատակով։
Բոլորովին չսահմանափակելով ընդդիմության խնդիրները հանրահավաքներով և իշխանությանն անհնազանդության փողոցային տարբեր ակցիաներով՝ քաղաքագետը կարծում է, որ փողոցային պայքարը ոչ մի դեպքում չպետք է դառնա ինքնանպատակ։ Շատ ավելի կարևոր է քաղաքական օրակարգը, ընդդիմության նպատակները։ Եվ եթե այդ ամենը չկա, ապա ընդդիմությունը հանրահավաքներով չի կարողանա լուծել իշխանության խնդիրը։
"Ես, ընդհանրապես, հակված չեմ կարծելու, որ Հայաստանում հիմա կա ներքաղաքական կյանք, էլ չենք խոսում գաղափարների պայքարի կամ նման ինչ-որ բանի մասին։ Ինչ չի կարելի ասել արտաքին քաղաքականության մասին։ Մեր երկրի շուրջ հենց հիմա լուրջ ազդակներ են զարգանում։ Եվ հենց դրանցով են պայմանավորված Հայաստանի ապագա գործողությունները՝ որպես մեզ պարտադրված քայլերի արդյունք։ Եվ, նույնիսկ, ընդդիմությանը մանդատներից զրկելու գաղափարից "Քաղաքացիական պայմանագրի" փաստացի հրաժարումը, շատ հնարավոր է, պայմանավորված է Արևմուտքի ազդեցությամբ։ Պարզապես, այն պատճառով, որ նման կտրուկ քայլերն այնտեղ կարող են ընկալվել որպես հակաժողովրդավարական", - ամփոփել է քաղաքագետը։