Հինգշաբթի, 30 Հուլիսի 2020 18:08

Արմինֆո. Սոցիալական պատվերի բացակայության պայմաններում հարկ չկա խոսելու ընդդիմության միավորման մասին, և առաջին հերթին, նրա, որը ներկայացնում է հին իշխանությունը։ Լրագրողներին այդպիսի կարծիք է հայտնել Կովկասի ինստիտուտի ղեկավար, քաղաքագետ Ալեքսանդր Իսկանդարյանը։

 

Նա նշել է, որ այսօր ներքին քաղաքականության և քաղաքական ուժերի դասավորության ոլորտում ստեղծվել է Հայաստանի համար բնորոշ մի պատկեր, որում ընդդիմությունն ի վիճակի չէ միավորվել, քանի որ իր առջեւ իրական հեռանկարներ չի տեսնում։ "Միավորվել իմաստ ունի այն դեպքում, երբ կա պատը կոտրելու հեռանկար, եթե կա հեռանկար՝ միավորվելով հաղթելու: Այո, այդ դեպքում իմաստ ունի միավորվել: Իսկ եթե այդ հեռանկարը չկա, ապա միավորվելու հարկ չկա", - ընդգծել է քաղաքագետը։

 

Նրա խոսքով՝ ընդդիմության պառակտված առաջնորդներն իրենց այս պայմաններում միանգամայն հարմարավետ են զգում, քանի որ նպատակահարմար չեն գտնում "պառկել որեւէ մեկի տակ": "Խնդիրն այն չէ, որ մարդկանց միավորեն, խնդիրն այն է, որ մարդկանց ստեղծեն։ Նույնիսկ այսօրվա ընդդիմությունը, որը բաղկացած է, այսպես ասած, հներից ու նորերից, միանալով չի կարող ոչինչ անել, քանի որ չկա գլխավորը ՝ սոցիալական հարցում, իսկ առանց հանրային հարցման ՝ ինչ - որ բան անելն ուղղակի անիմաստ է", - ընդգծել է Իսկանդարյանը։

 

Զարգացնելով թեման՝ քաղաքագետը նշել է, որ 2018-ի հեղափոխությունը պատահական չէր, ակնհայտ էր, որ իրավիճակը դրան է գնում։ "Նախկին իշխանությունը՝ ի դեմս Հանրապետական կուսակցության, ուներ շատ փոքր սոցիալական լեգիտիմություն, իսկ 15 տոկոսից ոչ ավելի վարկանիշով հավերժ ապրել չի կարելի. դա հասկանալի էր ցանկացած որակյալ վերլուծաբանի համար", - ընդգծել է քաղաքագետը, նկատելով, որ խոսակցություններն այն մասին, թե այնպիսի ֆորս-մաժորներ, ինչպիսիք են կորոնակրիզիսը, չեն կարող լինել իշխանափոխության առաջնային գործոն: "Դա տեղի է ունենում այն ժամանակ, երբ իշխանությունը շատ ցածր լեգիտիմություն ունի։ Այդ ժամանակ ցանկացած ոչ ստանդարտ իրադարձություն կարող է դառնալ ներքաղաքական խնդիրների կատալիզատոր ։ Եթե իշխանությունը բարձր լեգիտիմություն ունի, ապա նման իրավիճակները ֆորսմաժորի չեն վերածվում։

 

Քաղաքագետը չի հերքել, որ Հայաստանում այսօր ամեն ինչ չէ, որ հարթ է, որ նոր իշխանությունը սխալներ չի անում, և խնդիրները տեսանելի են ։ "Բայց նաև երևում է, որ իշխանության վարկանիշների անկումն այնքան էլ արագ չէ։ Նիկոլ Փաշինյանի վարկանիշները 2010 թվին Սերժ Սարգսյանի վարկանիշների հետ, այսինքն ՝ վերջինիս իշխանության գալուց 2 տարի անց, ոչ մի կերպ չի կարելի համեմատել։ Արդեն այն ժամանակ Սարգսյանը իշխանության էր գալիս ցածր վարկանիշով։ Նա, թվում էր, հարմարվել էր երկիրը ղեկավարելուն՝ ունենալով ցածր վարկանիշ։ Հանրապետականների իշխանությունն, ընդհանրապես, սովորել էր գոյություն ունենալ ցածր վարկանիշներով։ Հաճույք, իհարկե, նրանք դրանից չէին ստանում, բայց գտել էին տեխնիկական մեթոդներ՝ ընտրությունների կեղծումը, գործընթացների փաթեթավորում՝ ինչպես որ պետք է ։ Բայց սխալն այն էր, որ հանրապետականներին թվում էր, թե դա կարելի է անել հավերժ։ Իսկ այդպես չի լինում", - նկատել է Իսկանդարյանը։

 

Քաղաքագետի կարծիքով ՝ Հայաստանի ներկայիս իշխանությունների վարկանիշները բարձր են և դանդաղ են իջնում։ "Սա բավականին դանդաղ գործընթաց է, որովհետև հասարակության շրջանում առկա որոշակի սոցիալական դժգոհությունը քաղաքականի վերածվելու համար պետք է վերաճի, այսպես կոչված, "քաղաքական ալիքի"։ Բայց այդ քաղաքական ալիքը չկա։ Իսկ հին իշխանության այն ալիքները, որոնք նա այսօր առաջարկում է դժգոհներին, չեն աշխատի։ Հին իշխանությանը հասարակությունը չի հավատում, Հայաստանի շարքային քաղաքացին նրան չի հավատում։ Հենց որ նա ինչ-որ բանի հավատա, ալիքը կաշխատի, իսկ առայժմ ՝ ոչ", - եզրափակել է քաղաքագետը։