Արմինֆո. Սեւծովյան տարածաշրջանի նկատմամբ ՆԱՏՕ-ի հետաքրքրության դիտնվող աճը, ի թիվս այլ պատճառների, պայմանավորված է Թուրքիայի հետ տարաձայնություններով։ ԱրմԻնֆո-ին այդպիսի կարծիք է հայտնել Ռուսաստանի ԱԳՆ Մոսկվայի միջազգային հարաբերությունների պետական ինստիտուտի միջազգային հետազոտությունների ինստիտուտի առաջատար գիտաշխատող Սերգեյ Մարկեդոնովը։
"Այդ տարաձայնությունների սկիզբը դրվել է հենց այդ երկրում "Աարդարություն եւ զարգացում " կուսակցության եւ անձամբ Ռեջեփ Էրդողանի իշխանության գալուց հետո։ Այդ պահից սկսած՝ Անկարան սկսել է ավելի մեծ անկախություն դրսևորել դաշինքում եւ ԱՄՆ-ում կայացվող որոշումներից։ Եվ այսօր Էրդողանի Թուրքիան փորձում է դիրքավորվել որպես ինքնուրույն խաղացող Կովկասում, Մերձավոր Արևելքում և Արևելյան միջերկրածովյան տարածաշրջանում՝ սեփական աշխարհաքաղաքական շահերով", - նշել է նա։
Այս փուլում Անկարայի նման փորձերը, Մարկեդոնովի գնահատմամբ, արտացոլում են գտնում Ռուսաստանի հետ հարաբերությունների խորացման մեջ, որից թուրքերն արդեն ձեռք են բերել Ս-400 համալիրներ եւ հերթական ռազմական գործողությամբ Սիրիայի հյուսիսում: Ընդ որում, երկու քայլերն էլ դժգոհության պատճառ են դարձել ինչպես Բրյուսելում, այնպես էլ Վաշինգտոնում։
Թուրքիայի ղեկավարությունը, առաջին հերթին, նախագահ Էրդողանը, վերլուծաբանի գնահատմամբ, լավ է հիշում 2016 թվականի ռազմական հեղաշրջման փորձի մասին եւ տեսնում է, թե ինչպես է ԱՄՆ-ն շարունակում թաքցնել եւ աջակցել իր հակառակորդ Ֆեթուլլահ Գյուլենին: Ընդ որում, Անկարան ԱՄՆ-ի հետ հստակ հաստատված քաղաքական եւ տնտեսական կապերը, ԱՄՆ-ից ստացվող նոր ռազմական տեխնոլոգիաները, առկա սպառազինությունների պահեստամասերը ոչնչով չի կարող փոխարինել։
ԱՄՆ-ն, իր հերթին, նույնպես շահագրգռված է Թուրքիայով, որի տարածքում է գտնվում Ինջիրլիքի ամերիկյան ռազմակայանը, որը մեծ նշանակություն ունի Մերձավոր Արևելքում ԱՄՆ - ի և ՆԱՏՕ - ի ռազմաքաղաքական լոգիստիկայի համար։ Նաև՝ Թուրքիան շարունակում է մնալ թվով երկրորդ բանակն ունեցող երկիրը ՆԱՏՕ-ում։
"Այս լույսի ներքո՝ հենց պրագմատիզմն է հիմք հանդիսանում փոխզիջումների գնալու ուղիներ գտնելու համար՝ թուրք-ամերիկյան առկա համագործակցությունը պահպանելու նպատակով։ Հենց պրագմատիզմն է բացառում այդ բարդ հարաբերությունների վերջնական խզումը՝ ընդհուպ ՆԱՏՕ-ից Թուրքիայի դուրս գալը։ Վաշինգտոնն ու Անկարան շարունակում են սակարկել փոխգործակցության հասնելու նպատակով։ Իսկ Թուրքիայի եւ ՆԱՏՕ-ի հանգուցային երկրների միջեւ տարաձայնություններ ի հայտ բերած դաշինքի վերջին գագաթնաժողովը Լոնդոնում ավարտվել է ընդունված որոշումներին Անկարայի աջակցությամբ։ Դա խոսում է այն մասին, որ ՆԱՏՕ-ի եւ Թուրքիայի միջեւ սակարկությունը նույնպես շարունակվում է", - ամփոփել է Մարկեդոնովը։