Հինգշաբթի, 21 Նոյեմբերի 2019 13:59

Արմինֆո. <Ռազմավարական մակարդակով Նիկոլ Փաշինյանի աշխատանքն ադրբեջանական հասարակության հետ կարող է միայն օվացիա առաջացնել։

Ադրբեջանական հասարակության հետ ուղղակի երկխոսությանն ուղղված նոր ուղեգծի առավելությունները, ինչպես նաև մարտահրավերներն ու սպառնալիքներն արդեն քննարկվում են Երևանի փորձագիտական շրջանակներում>,- Ֆեյսբուքի իր էջում այսպիսի կարծիք է հայտնել Ազգային անվտանգության ոլորտի փորձագետ Հրաչյա Արզումանյանը ՝ խոսելով ադրբեջանական հասարակության նկատմամբ Հայաստանի վարչապետի վարքագծի մասին, որը հստակ դրսևորվեց Իտալիա կատարած պաշտոնական այցի ընթացքում։

 

Ընդ որում, փորձագետը նշել է, որ Փաշինյանը չափազանց մեղմ է ադրբեջանական հասարակության վրա ներգործության մեթոդների հարցում: <Հնարավոր է, նա պարզապես

իր բնույթով մեղմ մարդ է, ով խուսափում է կոշտ մեթոդներից և գործիքակազմից: Բայց տվյալ դեպքում պետք է կոշտ գործել ՝ ելնելով ադրբեջանական հասարակության վիճակից։ Այլ կերպ այն չի հասկանա, վստահ եմ>, - կարծում է Արզումանյանը։

 

Փորձագետը գոհունակություն է հայտնել Արցախյան հիմնախնդրի վերաբերյալ Փաշինյանի ելույթի առնչությամբ. <Այո, տեղ-տեղ անհարթություններ կան արցախյան կարգավորման փաստարկման հետ կապված, որոնք բավականին հեշտ կարող են վերացվել։ Անճշտությունների մեծ մասը կապված է 30 տարվա ընթացքում հայաստանյան իշխանության պարտվողական քաղաքականության և ռազմավարության հետ։ Նոր իշխանությունն ակնհայտորեն վերակառուցվել է, բայց հարձակողական ռազմավարությունը դեռ հղկված չէ:  Ոչ մի սարսափելի բան, իրավիճակը կարելի  է արագ շտկվել. սա  <տեխնիկական> և տակտիկական խնդիր է>:

 

Փորձագետի կարծիքով, միակ բանը, որը չափազանց կարևոր կարող է լինել նման աշխատանքում, <Սաֆարովի կազուսն> է: <Ես թույլ կտամ ինձ օգտագործել այս փոխաբերությունը: Պետք է հիշել, որ Նիկոլ Փաշինյանը խոցելի է ՝ գտնվելով Հայաստանից դուրս։ Պահպանության ծառայությունը պետք է զգոն լինի Ադրբեջանի հասարակության հետ ուղիղ երկխոսություն վարելու Հայաստանի վարչապետի ուղեգծի իրականացման ժամանակ։ Այսօր հիշյալ հասարակության մեջ հերոսներ են զինվորականները, որոնք կարող են գիշերը կացնահարել քնած սպային, որի հետ միասին համատեղ զորավարժությունների են մասնակցում Եվրոպայի կենտրոնում, կամ կտրել զինվորների գլուխները, այլանդակել սպանված ծերունիների դիակները, ապա նախագահի ձեռքից պարգեւ ստանալ՝ բոլորովին վերջերս ՝ 2016 թվականի ապրիլին ։  Ընդ որում՝ Հայկ Թորոյանի և Հրանտ Ղարիբյանի գլուխներն ադրբեջանական կողմն այդպես էլ չվերադարձրեց։  Ոչ մի դեպքում չի կարելի մոռանալ այդ մասին և բացառել նման շփումների ժամանակ ահաբեկչական գործողության հնարավորությունը։  Երբ ադրբեջանցի բլոգերն ու, ինչպես պարզվում է, հատուկ գործակալն ասում է ՝

դուք ինձ այստեղից դուրս կթողնեք, չէ որ դեմոկրատ եք, նա անկեղծ է։  Նա, իրոք, վախենում է, որ իրեն հիմա կտոր-կտոր կանեն, քանի որ իր հասարակության մեջ դա նորմալ արձագանք կլիներ, ինչի մասին, ի դեպ, խոսում է Նիկոլ Փաշինյանը ՝ պատասխանելով ադրբեջանցի ակտիվիստին։ Վարչապետի անվտանգությունը պետք է

ապահովի նրա անձնական պահպանությունը, որը պետք է համապատասխան կերպով պատրաստված ու հրահանգված լինի>, - ընդգծել է Հրաչյա Արզումանյանը ։

 

ԱրմԻնֆո-ի թղթակցի հետ զրույցում փորձագետը նշել է, որ տրամաբանական կլինի նաև, եթե իտալական հատուկ ծառայությունների մոտ հարցեր առաջանան ադրբեջանցի բլոգեր-ուժայինի նկատմամբ, որոնք ամեն դեպքում պատասխանատվություն են կրում Իտալիայի տարածքում այլ պետության ղեկավարի անվտանգության համար: <Հնարավոր հայկական պետականությունն ու վերջինիս ծառայությունները մինչև վերջ չեն գիտակցում, որ իր կենսունակությունն ու արդյունավետությունը ցույց տված՝  2018 թվականի թավշյա հեղափոխությունն արդեն ունի նաև տարածաշրջանային չափականություն՝ ազդելով Հարավային Կովկասի և հետխորհրդային տարածքի երկրների վրա։ Փոխվում է Հայաստանի կարգավիճակն արտաքին քաղաքական ասպարեզում, իսկ նրա առաջնորդ  Նիկոլ Փաշինյանն արդեն դարձել է առնվազն տարածաշրջանային մասշտաբի քաղաքական գործիչ։ Հայաստանի նոր կարգավիճակը պարունակում է ոչ միայն հնարավորություններ, այլ նաև սպառնալիքներ, երբ երկրի առաջնորդի անվտանգության ապահովումը պետք է դիտարկվի սպառնալիքների ավելի լայն շրջանակի պրիզմայով>, - եզրափակել է փորձագետը: