Արմինֆո. Այն փաստը, որ Ռուսաստանի նախագահ Վլադիմիր Պուտինը վերընտրվելուց հետո առաջին այցը կատարեց դեպի Թուրքիա, Հայաստանի համար մտահոգման պատճառ չի կարող լինել, թեև այդ փաստը չի կարող առաջացնել նաև ուրախություն: Այս մասին ապրիլի 7-ին կայացած մամուլի ասուլիսում հայտարարել է ՀՅԴ Բյուրոյի անդամ, Հայ Դատի և քաղաքական հարցերի գրասենյակի պատասխանատու Կիրո Մանոյանը:
Նա նաև նշել է, որ Պուտին-Էրդողան հանդիպման ընթացքում չեն քննարկվել Հայաստանին և Լեռնային Ղարաբաղին վերաբերվող հարցեր: «Հետևաբար,
քիչ հավանական է, որ նման իրավիճակում Թուրքիան որոշել է պաշտպանել Ադրբեջանի շահերը: Սակայն, պետք է զգոն լինել և մշտապես հետևել, թե ինչ բանակցություններ են վարում Մոսկվան և Անկարան», - ընդգծել է քաղաքական գործիչը:
Մանոյանը նշել է, որ Ռուսաստանի և Թուրքիայի ղեկավարների հանդիպումից հետո տեղի է ունեցել ևս մեկ հանդիպում, այս անգամ` եռակողմ ձևաչափով, որին ներկա է եղել նաև Իրանի նախագահը: «Այն փաստը, որ Պուտին-Էրդողան հանդիպումից հետո տեղի է ունեցել նաև Իրանի նմախագահի հետ հանդիպումը, նույնպես այնքան էլ լավ ազդանշան չէ: Սակայն, բոլոր երեք կողմերն էլ ունեն իրենց սեփական շահերը տարածաշրջանային առումով, ինչպես նաև Սիրիայի հարցում: Եվ եթե ինչ-որ հարցում նրանք հասել են կոնսենսուսի, ապա մնացած հարցերի շուրջ նրանք ունեն զգալի հակասություններ», - ասել է Հայ դատի գրասենյակի ղեկավարը:
Մանոյանը շեշտել է, որ Իրանը, Թուրքիան և Ռուսաստանը շահագրգռված են Սիրիայի տարածքային ամբողջականության հարցում: Թեև, իր կարծիքով, տարածքային ամբողջականության հարցում Անկարայի ցուցաբերում է խորամանկություն: «Մտածեք ինքներդ, Թուրքիան արդեն ներխուժել է Աֆրին և բավականին հարմարավետ տեղակայվել այդ տարածքում: Ավելին, ուզում եմ նշել, Սիրիա ներխուժելը բավականին դժվար էր, բայց Թուրքիան միևնույնն է, գնաց այդ քայլին: Ի՞նչը կարող էր նրան դրդել այդ քայլին: Իհարկե, այն փաստը, որ Թուրքիան Սիրիայի նկատմամբ միշտ էլ ունեցել տարածքային պահանջներ: Եվ հիմա, իրականացրելով այդ ներխուժումը, ես կասկածում եմ, որ Թուրքիան այնքան հեշտությամբ կհանձնի իր դիրքերը և կհեռանա Սիրիայի տարածքից», - ասել է քաղաքագետը:
Ըստ Մանոյանի, Հայաստանի համար ռուս-թուրքական հարաբերությունների ամրապնդման ամենամեծ վտանգը այն է, որ ժամանակին դրանք կարող են դառնալ ռազմավարական: «Այդ դեպքում նման համագործակցությունը կարող է թանկ նստել մեզ վրա, քանի որ Ռուսաստանը հանդիսանում է Հայաստանի ռազմավարական գործընկերը», - ասել է նա, նշելով, որ Ռուսաստանի և Թուրքիայի միջև շատ հակասությունների կան այդ նույն Սիրիայի հարցում: Մասնավորապես, Ռուսաստանը կողմ է, որ Սիրիայի նախագահի պաշտոնում մնա Բաշար ալ-Ասադը, իսկ Թուրքիայի դեմ Ասադի նախագահությանը: «Սակայն, միևնույն ժամանակ, երկու կողմերն էլ դեմ են քրդերի ամրապնդմանը Սիրիայում և Միացյալ Նահանգների հետ նրանց համագործակցությանը», - ասել է Մանոյանը, հավելելով, որ դեռ պարզ չէ, թե արդյոք սիրիական հարցում ունեցած հակասությունները կհանգեցնեն ռուս-թուրքական հարաբերությունների սառեցմանը, կամ հակառակը, կակտիվանա այդ համագործակցությունը: «Ամեն դեպքում, մենք պետք է հետևենք իրավիճակին, և թույլ չտալ չափազանց սերտ մերձեցում», - եզրափակել է Մանոյանը: