Վերջին տարիներին Հայաստանում հասարակության
շրջանում պլաստիկ վիրաբուժության տարածվածության միտում է նկատվում: Ինչո՞վ է դա
պայմանավորված, և անցած տարիների համեմատ որքա՞ն հաճախ են մարդիկ սկսել դիմել
վիրաբույժներին`իրենց արտաքինի շտկման նպատակով:
Մի քանի տարի առաջ պլաստիկ վիրաբույժին մարդկանց
դիմելիության մակարդակը ավելի ցածր էր, քան այսօր: Դա պայմանավորված էր նախևառաջ
ժողովրդի գիտակցական մակարդակով, իսկ այսօր մարդիկ ավելի ազատ են դրան վերաբերում:
Օրինակ, եթե մի քանի տարի առաջ պլաստիկ
շտկմանը դիմում էին հիմնականում կանայք, այն էլ`ոչ հաճախ, ապա այժմ գեղեցիկ
երևալու ձգտումը չի շրջանցում նաև տղամարդկանց:
Եթե նախկինում տղամարդիկ գալիս ասում էին, թե քիթն ուզում են վիրահատել, որ
լավ շնչեն, ապա այսօր վիրահատում են, որպեսզի և’ լավ շնչեն, և’ ունենան գեղեցիկ
արտաքին: Ըստ որում, հատկանշական է, որ մեզ ավելի շատ դիմում են ՙկարգավիճակով
տղամարդիկ՚: Ըստ երևույթին, դա պայմանավորված է նրանց ֆինանսական բարեկեցությամբ,
քանի որ պլաստիկ վիրաբուժությունը Հայաստանի նման երկրի համար դեռ թանկ հաճույք է:
Եթե խոսում եմ տղամարդկանց մասին, արդեն պարզ է, որ պլաստիկ միջամտության համար
դիմող կանաց թիվը մշտապես աճում է, քանի որ կինն ի սկզբանե կոչված է ավելի
գեղեցիկ, ավելի հմայիչ լինելու:
Եթե
համեմատենք պլաստիկ վիրաբույժին դիմելիության մակարդակը Հայաստանում և
արտերկրում`կատարված վիրահատությունների հետ բնակչության թվի հարաբերակցությամբ,
մենք փոքր-ինչ հե՞տ ենք մնում արտասահմանյան զարգացած երկրներից:
Կարող եմ ասել, որ ոչ: Հարաբերակցությունը գրեթե
նույնն է:
Ի՞սկ արդյոք գոյություն ունի պլաստիկ
միջամտությունների տղամարդկանց և կանանց դիմելիության վիճակագրությունը
Հայաստանում:
Տասը տարի առաջ կին-տղամարդ դիմելիության
փոխհարաբերակցությունը 8:1-ի էր, այսինքն` հիմնականում դիմում էին կանայք : Բայց
տասը տարվա ընթացքում վիճակագրությունը կտրուկ փոփոխություն է կրել. եթե դեռ երեք
տարի առաջ 6:4 կամ 7:3-ի հարաբերակցությունն ունեինք, ապա այսօր արդեն վստահորեն
կարելի է պնդել, որ կանայք և տղամարդիկ հավասար դիրքերից են հանդես գալիս
գեղեցկանալու համար մղվող պայքարում.
Իսկ ի՞նչ խնդիրներով են Ձեզ հաճախ դիմում
հիվանդները:
Իհարկե, հիմնականում պլաստիկ վիրաբույժին դիմում
են քթի վիրահատության համար, ըստ որում`ռինոպլաստիկան հավասարաչափ առաջատար է թե’
կանանց, թե’տղամարդկանց շրջանում: Կարծիք կա, թե ռինոպլաստիկան հատկապես ակտուալ է
Հայաստանում, որովհետև հայերը գենետիկորեն այդ խնդիրն ավելի շատ ունեն, քան մյուս
ազգերը: Բայց դա այդպես չէ. ռինոպլաստիկան առաջատար է նաև արտերկրում: Դիմում են
նաև կրծքի, հետույքի վիրահատության, լիպոսակցիայի և փորի պլաստիկայի համար:
Ինչպիսի՞ պլաստիկ միջամտություններ են տարածված
տղամարդկանց և ինչպիսի՞ կանանց շրջանում:
Կանանց դիմելիությունը հիմնականում կապված է
դեմքի տարբեր պլաստիկ միջամտությունների հետ, այդ թվում նաև` ինյեկցիոն, որոնք
բերում են երիտասարդացման. բոտեքսի և այլ դեղամիջոցների կիրառումը հանգեցնում է
դեմքի մաշկի թարմեցման, կնճիռների հարթեցման, այլ խնդիրների վերացման: Ուշագրավ է, որ վերջին տարիներին այս խնդիրներով պլաստիկ
վիրաբույժին դիմելու առումով կանանց չեն զիջում նաև տղամարդիկ… բայց ավելի հաճախ
դա կրում է գաղտնի բնույթ` երբեմն նույնիսկ սեփական կնոջից, աշխատողներից և
այլն:
Իսկ ի՞նչ կասեք պլաստիկ վիրաբուժության ոլորտում
առաջարկվող ծառայությունների որակի մասին, արդյո՞ք մեր բժիշկները զիջում են
օտարերկրյա իրենց գործընկերներին:
Քթի վիրահատությունը բավականին զարգացած է
Հայաստանում, փորձի ավելացումը դրական ազդում է դիմելիության վրա, այնպես որ` մեր
մասնագետները այս ոլորտում ոչնչով չեն զիջում արտասահմանցի իրենց գործընկերներին:
Իսկ ի՞նչ կասեք ֆինանսական բաղադրիչ մասին: Դուք
ասում եք, որ պլաստիկ միջամտությունների դիմողների թիվն աճում է`երկրում ոչ այնքան
բարենպաստ սոցիալ-տնտեսական իրավիճակի պայմաններում, և դա հաշվի առնելով, որ
պլաստիկ վիրահատությունները բավական թանկ արժեն:
Արդեն ասացի, որ մեզ ավելի շատ դիմում են
նյութապես ապահով մարդիկ, բայց վերջին ժամանակներս նկատվում է նաև միջին խավի
ներկայացուցիչների դիմելիության միտում: Գեղեցիկ երևալու ձգտումը հաճախ ստիպում է
նրանց խնայողությունների գնալ`պլաստիկ վիրաբույժին դիմելու նպատակով:
ի՞նչն է ստիպում մարդկանց դիմել պլաստիկ
վիրաբույժին, արդյո՞ք միայն գեղեցիկ արտաքին ունենալու ցանկությունը, թե՞ նաև
հոգեբանական խնդիրներն են գլուխ բարձրանում:
Գոյություն ունի ՙդիսմորֆոֆոբիա՚ հիվանդություն,
երբ մարդուն թվում է, որ իրենց մոտ միշտ ինչ-որ բան թերի է, անկախ արդյունքներից
ու նրանք սկսում են դիմել տարբեր բժիշկների: Բայց ավելի հաճախ դիմում են նրանք,
ում անձնական կյանքը ձախողվել է, ընտանեկան կյանքում կան խնդիրներ կամ նա չի հասել
ինչ-որ բաղձալի կարգավիճակի աշխատանքում ու այդ ճանապարհով են փորձում ձեռք բերել
վստահություն. Որպես պլաստիկ վիրաբույժ` ամենայն պատասխանատվությամբ կարող եմ
ասել, որ միշտ չէ, որ արտաքինը ճանապարհ է հարթում դեպի հաջողություններ կյանքի
տարբեր ասպարեզներում: Բայց և մինշանակ է, որ արտաքինի շտկումը, թերությունների
հարթումը մարդկանց անխոս ինքնավստահություն է ավելացնում, մեծ քթով ու մեծ շուրթերով աղջիկը կարող է ավելի երջանիկ լինել,
քան գեղեցիկ արտաքինով կինը, ով փայլում է իր գեղեցկությամբ:
Եվ վերջին, ամենակարևոր հարցը, որ վերաբերում է
կոսմետիկ ներարկումներին ու մեզանում ևս այդքան տարածում գտած բոտեքսին` որքանո՞վ
են դրանք անվտանգ և արդյոք հակացուցումներ չկան.
Ինչ վերաբերում է բոտեքսին, ապա առանձնահատուկ
ցուցումներ չկան, թերևս միայն այն, որ ներարկումներից ցանկալի է զերծ մնալ
ալերգիկները, շաքարային դիաբեթով հիվանդներն ու հղիները: Միակ իմ հորդորը,
խորհուրդը ու, ինչու չէ, խնդրանքն այն է, որ ներարկումները կատարվեն բժշկական
հաստատություններում և ոչ թե կոսմետիկ
սրահներում, քանի որ դեղամիջոցը կարող է ալերգիկ ռեակցիաներ առաջացնել, մինչև
վտանգավոր այտուցվելը, իսկ նման դեպքերում անհրաժեշտ է շտապ բժշկական
միջամտություն, որը հասանելի չէ գեղեցկության սրահներում: