Ռուսական Սու-24-ի հետ կապված միջադեպն ԻՊ դեմ պայքարում նախատեսվող լայնամասշտաբ միջազգային համագործակցության խափանմանն ուղղված նպատակադրված սադրանք է: ԱրմԻնֆո-ի թղթակցի հետ զրույցում այդպիսի կարծիք է հայտնել Եվրոպական և միջազգային համալիր հետազոտությունների կենտրոնի փոխտնօրեն Դմիտրի Սուսլովը:
ՙՈրևէ կասկած չկա, որ ռուսական ռազմական ինքնաթիռի խոցումը թուրքական իշխանությունների նպատակադրված որոշումն է: Նույնիսկ եթե գրոհիչ ինքնաթիռը խախտել է Թուրքիայի օդային տարածությունը, ինչի մասին հայտարարում է պաշտոնական Անկարան, դա փաստարկ չէ այն ոչնչացնելու համար: Կարելի էր այլ քայլեր ձեռնարկել՝ ստիպել վայրէջք կատարել կամ ուղեկցել թուրքական կործանիչներով, բայց ոչ միանգամից խոցել՚,- նշել է քաղաքագետը: Նա ավելացրել է, որ Ռուսաստանի ռազմատիեզերական ուժերի ինքնաթիռը խոցվել է միանգամից, և Անկարան, Մոսկվային դիմելու փոխարեն, անմիջապես դիմել ՆԱՏՕ-ին՝ արտահերթ նիստ հրավիրելու խնդրանքով, ինչի մասին նշել է նաև ՌԴ առաջնորդը, և դա վկայում է նպատակադրված սադրանքի մասին:
Սուսլովը գտնում է նաև, որ սադրանքի ժամանակը պատահական չէ ընտրված, այն համընկնում է փարիզյան ահաբեկչությունների, դրանց Ֆրանսիայի արձագանքի և Ֆրանսիայի առաջնորդ Ֆրանսուա Օլանդի հայտարարության հետ, որ վերջինս համագործակցելու է Ռուսաստանի հետ և հանդես է գալիս ՌԴ հետ լայն կոալիցիայի ստեղծման օգտին, այսինքն՝ այն, ինչ ի սկզբանե հայտարարել է ռուսական կողմը:
ՙԸստ երևույթին, Թուրքիան որոշել է սադրանքի դիմել և անել դա մինչև Օլանդի Մոսկվա այցը, որպեսզի Ռուսաստանին կտրուկ քայլերի դրդի, այդպիսով համախմբի ՆԱՏՕ-ին և խափանի նախատեսված համագործակցությունը: Դա Անկարայի մարտավարական խնդիրն է՚,- գտնում է քաղաքագետը:
Նրա խոսքով, գոյություն ունի նաև ռազմավարական խնդիր, մասնավորապես՝ խափանել համագործակցությունը և, հնարավոր է, դրդել ՆԱՏՕ-ին կտրուկ քայլերի՝ ընդհուպ Միջերկրական ծովի ավազանի երկրների կողմից Սիրիայի ծովային շրջափակումը կամ նույնիսկ Սիրիայում անթռիչք գոտու հաստատումը, այդպիսով՝ Սիրիայից Ռուսաստանի դուրսմղումը:
ՙՀուսով եմ, որ Ռուսաստանը չի ենթարկվի այդ սադրանքին, և կգործի զգույշ, հավասարակշռված և խելացի: Ռուսաստանն, անշուշտ, անմիջապես Թուրքիային ուղղված քայլեր կձեռնարկի, բայց ստեղծված իրավիճակում Մոսկվան հազիվ թե ռազմական պատասխանի կամ ինչ-որ քայլերի դիմի, որոնք ձեռնտու են Թուրրքիային՝ այդպիսով թույլ տալով Անկարային համոզել ՆԱՏՕ-ի երկրներին, որ ՌԴ-ն իբր անմիջական վտանգ է ներկայացնում թուրքական անվտանգությանը, խափանելով ԻԼԻՊ դեմ Ռուսաստանի և Ֆրանսիայի հնարավոր համագործակցությունը՚,- համոզված է փորձագետը:
Պատասխանելով այն հարցին, թե տեղյակ էր արդյոք ԱՄՆ-ը Թուրքիայի մտադրությունների մասին՝ Սուսլովն ընդգծել է, որ դա կարևոր հարցերից մեկն է: ՙԱյդ հարցի պատասխանը կստանանք, երբ հայտնի դառնան ՆԱՏՕ-ի խորհրդակցության արդյունքները: Պենտագոնը և Վաշինգտոն հայտարարեցին, որ Անկարան գործել է ազգային շահերից ելնելով, այլ ոչ թե՝ որպես ամերիկյան կոալիցիայի անդամ: Սակայն, չեմ բացառում, որ այդ միջոցները համակարգված էին Վաշինգտոնի հետ, քանի որ վերջինիս շահագրգռված չէ Ռուսաստանի հաջողությունների և սիրիական հակամարտությանը վերջինիս մասնակցության հարցում: Վերջնական հստակություն կմտցվի ՆԱՏՕ-ի հայտարարությունից հետո: Եթե Դաշինքը հայտարարի, որ Սիրիայում ռուսական գործողությունները վտանգ են ներկայացնում Թուրքիայի և ՆԱՏՕ-ի համար, դա կնշանակի, որ սադրանքը համակարգված է եղել Վաշինգտոնի հետ: Իսկ եթե ՆԱՏՕ-ն ավելի չեզոք դիրքորոշում զբաղեցնի, պարզ կդառնա, որ սադրանքը կազմակերպվել է Անկարայի կողմից՝ կրելով ազգային բնույթ՚,- եզրափակել է Սուսլովը: